Her şey tekrar ediyor. Dün tekrar ediyor, uçuş rotaları tekrar ediyor… Şapkalar, köpekler, boşlukta asılı eller, adreslerine ulaşmayan mektuplar tekrar ediyor. Fesler, saklı yüzler, menzilsiz kuşlar, arzular, İstanbul, gece görüş dürbünleri, yanlış anlamalar tekrar ediyor. Savaş tekrar ediyor. Gergedanlar, boks ringleri, gizli ayıplar, kalbe saplı kuşkular, mayınlı araziler, perişan aşklar, tırnak törpüleri, öğle uykuları tekrar ediyor. Utanç tekrar ediyor. Her şey tekrar ediyor…

Avusturya Kültür Ofisi / İzmir Devlet Resim ve Heykel Müzesi

Çünkü insan bir gelenektir ve tekerrürden ibarettir. İnsan bir kere yükselmiştir, sonrası hep düşüş halidir. Mütamediyen tekerrür. Kırmızı bir tekerrür. - Haydar Ergülen

Ayıldığımda kendimi bilmediğim bir yerde buldum, başım feci dönüyordu. Kafamı güçlükle kaldırdığımda aklım iyice karıştı. Gece mi gündüz mü olduğunu bile anlayamadım. Alt üst olmuş toprağın üzerinde perişan bir halde yatıyordum.

Bu gemi nereye gidiyordu? Hangi ülkeye hangi acıları taşımaktaydı? Niçin ilerledikçe geçtiği sular siyaha dönüşüyordu? Bütün gün orada, o filikanın içinde saklandım. Gece olunca etraf biraz olsun sakinleşti; ben de sessizce dışarı süzüldüm.

Evimizde bir konuk var, adı zalim! -Haydar Ergülen